Latest posts:
Pistache
Al een jaar of vier huppel ik Den Haag rond, lerend, lachend, koffie drinkend. Mooie gekke tradities ontstaan, maar zo ook routines. Veel te veel Starbucks ontbijtjes heb ik de afgelopen jaren verorberd, en de uren die ik in de Huiskamer heb gespendeerd zijn niet meer op mijn handen en tenen te tellen. Tijd voor een nieuw plekje om te leren, te lachen, en koffie te drinken.
Dus ik schreef een brief
Buiten is het donker, de straten glimmen en met zacht getik op het raam kruip ik weg onder mijn dekentje, met een grote mok hete thee in mijn hand. Dat is juli voor mij tot nu toe. Niks hete zomerdagen en korte broekjes, alleen maar lekker cocoonen in mijn kamertje. Jazzmuziek op mijn platenspeler, potloden op de grond en lange gekke sokken. Liggen in mijn bed met mijn raam open, zodat ik de harde wind en stromende regen extra goed kan horen (mits de regen niet mijn kamer in waait.) Gewoon aanrommelen, hele dagen lang. Maar aanrommelen begint uiteindelijk te vervelen. Je wilt dat iemand ziet wat je doet en maakt en schrijft.
5 mei 2017
Wij hoeven niet bang te zijn, niet te overleven, wij mogen houden van en ontdekken, wij mogen ontwikkelen en dromen en gek en anders en kritisch zijn. Laten we dan ook dankbaar zijn. Wanneer ik op 4 mei twee minuten stil ben kijk ik uit het raam, met een leeg hoofd, dat gevuld zou moeten zijn met lof en berouw. Ik kijk daar maar, naar de laatste beetjes blossom die uit de bomen worden gerukt door de wind en de grauwe lucht die daar zo niksig bedreigend ligt te zijn. Ik wend mijn hoofd naar de tv en mijn gedachten dwalen af naar mijn gitaar, ik heb een liedje in mijn hoofd en ik wil het op papier zetten voor het weer verdwijnt. Ik probeer mijn hoofd weer te vullen met belangrijkere onderwerpen en verscherp mijn blik. Ik zie een veteraan die strak naar voren kijkt. Ik bedenk me dat de man een groot deel van zijn alleen maar bezig is geweest met vechten, met verliezen en overleven. De man zal nooit rust hebben gehad een liedje te schrijven op zijn gitaar. De muziek begint weer te spelen. En dan bedenk ik wat vrijheid nou eigenlijk is. We hebben zoveel vrijheid doordat wij niet bezig te hoeven zijn met onszelf te verdedigen of te verstoppen, doordat anderen dat voor ons hebben gedaan. Voor die vrijheid moeten we feest vieren. En die vrijheid vierde ik de volgende dag, met ruim een liter thee, 2 flesjes bier (alcoholvrij jongens, relax), 12 muffins, 1000 foto's en 1 groot feestje met Olin.