Wij hoeven niet bang te zijn, niet te overleven, wij mogen houden van en ontdekken, wij mogen ontwikkelen en dromen en gek en anders en kritisch zijn. Laten we dan ook dankbaar zijn. Wanneer ik op 4 mei twee minuten stil ben kijk ik uit het raam, met een leeg hoofd, dat gevuld zou moeten zijn met lof en berouw. Ik kijk daar maar, naar de laatste beetjes blossom die uit de bomen worden gerukt door de wind en de grauwe lucht die daar zo niksig bedreigend ligt te zijn. Ik wend mijn hoofd naar de tv en mijn gedachten dwalen af naar mijn gitaar, ik heb een liedje in mijn hoofd en ik wil het op papier zetten voor het weer verdwijnt. Ik probeer mijn hoofd weer te vullen met belangrijkere onderwerpen en verscherp mijn blik. Ik zie een veteraan die strak naar voren kijkt. Ik bedenk me dat de man een groot deel van zijn alleen maar bezig is geweest met vechten, met verliezen en overleven. De man zal nooit rust hebben gehad een liedje te schrijven op zijn gitaar. De muziek begint weer te spelen. En dan bedenk ik wat vrijheid nou eigenlijk is. We hebben zoveel vrijheid doordat wij niet bezig te hoeven zijn met onszelf te verdedigen of te verstoppen, doordat anderen dat voor ons hebben gedaan. Voor die vrijheid moeten we feest vieren. En die vrijheid vierde ik de volgende dag, met 1 liter thee, 2 flesjes bier (alcoholvrij jongens, relax), 12 muffins, 1000 foto's en 1 groot feestje met Olin. 

__________________________

Als een heerlijke geur de tuin in komt waaien terwijl Olin en ik de beslagkom leegschrapen, gaan we samen op de grond voor de oven zitten. We wachten op de warme muffins die ik steeds cupcakes blijf noemen, omdat ik het verschil niet ken. Nog 50 seconden. Ik ben ijverig analoge foto's aan het schieten als de oven eindelijk open mag. De 12 perfecte cupcakes (shit, muffins) eten we buiten op. We zetten jazzmuziek op die door de tuin schalt, als ik mijn digitale camera pak en foto's maak van de tuin, en van Olin. We doen ongemakkelijk en onhandig, schieten er op los en lachen om de foto's die we maken. Als we thee hebben gezet klimmen we op het dak van de schuur en drinken we de hele thermoskan leeg. We zitten daar tot veel te laat, tot we opeens beseffen dat er ook nog zoiets als tijd bestaat. Haastig smeren we een boterham, gooien we twee appels in een tas en lopen we, heel stoer, met twee biertjes (nog steeds 0,0, calm down) naar buiten. 30 Minuten lopen we door het diep groene bos, waar ik erachter kom dat ik het bier vies vind en we een eekhoorn proberen te fotograferen. Op het Malieveld dansen we en zitten we op kleedjes, eten we patat en roepen we zo nu en dan 'hoi' naar klasgenoten. We springen op de muziek van 'Magic mumble jungle' en huilen van het lachen om niets. Het is een van die avonden die perfect zijn, gewoon omdat je met de juiste mensen op de juiste plek bent. Vrijheid, we hebben je flink gevierd!

___________________________

Wat heb jij gedaan om de vrijheid te vieren?