Ik was drie
Proberen te slapen is bijna onmogelijk. Net als je je gedachten even uit wilt zetten, besluiten deze al je herinneringen van het verleden en verwachtingen van de toekomst naar boven te halen. Had je net nog uren de tijd creatief te zijn, nu pas besluit je hoofd dat het ruimte genoeg heeft om iets te creëren. Gelukkig heb ik een notitieboekje naast mijn bed liggen waar ik deze inspiratie-attacks in kwijt kan. Hier deel ik een mini-gedichtje dat gisternacht (tijdens zo'n inspiratie attack) geschreven is, hope you like it!
x Luna
Ik was drie
Ik pakte een pen en pakte een schaar
Ik tekende op de muren en knipte mijn haar
Ik was drie
Mijn hoofd kende geen slaap, het ging nooit uit
Ik danste en sprong en maakte geluid
Ik was drie
Nu bijna zestien jaar
Ik pak een pen en pak een schaar
Ik schrijf op de muren en knip mijn haar
Ik was drie
Reactie plaatsen
Reacties
OHH wat een mooi gedichtje nu ben ik toch heel trots op je,lieve luna. je moet maar valkenburgs leren kun je die van mij ook goed lezen en de verhalen in de platboekjes
dagdag we gaan naar bed misschien gaat ons hoofd wel uit?
Ik zie mijn grote kleine meid nog helemaal voor me en nog ⭐
Leuk!!!
WoW echt supermooi!!