Ik plukte kopjes thee
Even aarden, moest ik. Even met mijn tenen in het gras en handen in de blauwe lucht. Zitten in het zand en de zon. Maar ook kopjes koffie drinken, aardbeien eten, boeken lezen en muziek laten klinken door mijn oortjes. Reconnecten, zegmaar. Met mezelf, de wereld, de natuur. Bloemen en vruchten plukken. En kruiden plukken. Wildplukken, noemen ze dat.
In het Limburgse heuvellandschap vind je overal besjes, planten, bomen. Vroeger dacht ik dan: 'Mooie besjes, planten en bomen'. Eigenlijk dacht ik er misschien wel gewoon helemaal niet zo over na. Maar ik leerde dat veel meer delen van die besjes planten en bomen eetbaar en drinkbaar zijn dan ik dacht. Opeens veranderden bossen in gratis theewinkels, en mijn oma's tuin in een groente- fruit- en kruidenhemel. Ik drink nu al vijf dagen kopjes van mijn zelfgeplukte thee. En vandaag deel ik drie kopjes thee die jij zelf kunt plukken.