Eerst maar even voorstellen; Ik ben Luna, een 16-jarige, vintage-liefhebbende, schrijvende, fotograferende en zingende blogger. Een week geleden hing ik nog boven de wolken (in een vliegtuig, geen zorgen), en nu ben ik weer terug in Nederland, achter mijn laptop om een dag van mijn bijzondere reis naar Roemenië met jullie te delen.

Name: Luna Heijdendael

Location: Romania, Europe

Time: 12 days

Guilty Suitcase Item: Camera's, rolletjes, lenzen... ect.

Blog: blogmeisje.nl

Het landschap flitst aan ons voorbij. Groenige bossen en kleine, donkergrijze weggetjes. Tuinen met wapperende kleren aan de waslijnen en op elke hoek een kleine kerk. Ik ben net wakker, de anderen zitten nog met gesloten ogen in de schommelende bus. Nog een beetje suf komen we aan bij het klooster, waar felgekleurde sjaals om hoofden worden gebonden. Er worden foto's gemaakt en met ingehouden lach lopen we het mooie kleine klooster binnen, waar we al snel stil van worden.

Na een kopje koffie nemen we weer plaats in de bus. Als we uitstappen komt de geur van houtskool en olie ons tegemoet waaien. De stoomtrein rijdt een stukje, staat dan stil en uitgelaten springen we erin. We schrikken van de schelle fluit en zwaaien naar voorbijgangers als we met het treintje door het glooiende heuvellandschap rijden. Wanneer we bijna halverwege zijn wordt de lucht donkergrijs en voel ik een koude druppel van mijn linkerwang glijden. Niet veel later komt de regen met bakken uit de lucht vallen, en rent de meerderheid snel naar de overdekte coupé. Maar mijn vriendinnen en ik genieten van de bossen die nog dieper groen kleuren en het gezellige getik op het dak, terwijl liedjes worden opgezet en meegezongen. Keihard blèrend en met natte haren rijden we langs een kleine sloot, waar wilde paarden vredig staan te grazen voor ze achter de stoomtrein aanrennen. (Too good to be true?, zie de foto's). We dansen door de trein en schieten duizend plaatjes, tot we weer aankomen bij het stationnetje en de bus ons naar een restaurant rijdt. Pizza's en pasta's worden snel opgegeten en stampvol waggelen we naar het zwembad, waar we, nee ik maak geen grapje, badmutsen op krijgen. Ja echt. We lachen eindeloos en doen wedstrijdjes. Nog net niet helemaal droog worden we door diezelfde bus weer naar het hotel gereden, waar de tv snel aan wordt gezet. Het Eurovisiesongfestival wordt kritisch beoordeeld, en tot onze opluchting wint Portugal. Heel erg moe van de dag rol ik voldaan mijn bed in.

Maaike, wat leuk dat ik voor je mocht schrijven! Mocht je het gezellig vinden ook andere verhalen over mijn reis, en de rest van mijn leventje te lezen ben je van harte welkom op mijn blog, blogmeisje.nl! Hope to see you there!

X Luna