Na een chaotische reis vol vertraging en verwarring kwam ik eindelijk aan op Amsterdam centraal. Achterop de fiets reed ik met Olin naar Stach, om de flinke trek die ik inmiddels had gekregen te stillen met een heerlijk mozzarella broodje. Na uitgebreid mensen te hebben bestudeerd op het bankje voor de Stach liepen we de stad in, op zoek naar onze favoriete winkel: "Episode". In Amsterdam vind je er maar liefst drie, en we hadden er dan ook snel eentje gevonden. We hebben er net iets te veel tijd door gebracht en ook net iets te veel geld uitgegeven, maar oh wat ben ik blij met mijn nieuwe spijkerjack en gele regenjas. Daarbij paste ik wat jurkjes, die ik heel erg mooi, maar ook heel erg 'opvallend' vond. Ik was te bang dat ik ze niet naar school zou durven te dragen (stom eigenlijk) en hing ze daarom maar weer terug.

Ondanks het gemis van de twee jurkjes verlieten we de winkel met twee volle tassen , en zochten we dorstig naar een leuk koffietentje. Ik had veel goeds gehoord over 'Lot sixty one' (Hier komt binnenkort nog een apart artikel over online!) dus liepen we daar vol verwachting naar toe. Heerlijke en prachtige koffietjes kregen we, en die moesten even op de foto, net als het superleuke interieur van 'Lot sixty one'. We hebben op wel drie verschillende plekken gezeten in het tentje omdat er gewoon zoveel leuke zitplaatsen waren. Koffie drinken op een jutte zak doe je immers ook niet elke dag.

Voldaan keerden we terug naar het appartementje waar we heerlijk aten, om vervolgens door de moeders van Olin getrakteerd te worden op een bioscoopje! Heel erg lief, en de film (Lion) was ook heel erg mooi. Nog helemaal in de sfeer van de film liepen we nog een beetje onder de indruk weer terug naar het appartement, waar we na het nodige geklets in slaap vielen. De volgende ochtend waren Olin en ik alweer heel snel in de winkels te vinden, met weer genoeg energie om nog heel veel meer geld te spenderen. We liepen een boel winkeltjes in en uit, maar vonden toch niets dat 'koopwaardig' was, tot we onze nummer 2 lievelingswinkel binnenstapte: "Monki". Ja, en daar slaagden we natuurlijk wel. Met een nieuw topje en een bralette, waar ik al heel lang naar opzoek was, liep ik wederom met een geslaagd gevoel de winkel uit.

We haalden nog een lekkere koffie bij Starbucks, misschien niet het meest interessante tentje, maar wel heel lekker, en liepen door naar het stedelijk museum om de tentoonstelling van ' Ed van der Elsken' te bekijken. Ook hierover komt nog een aparte post online. Na het museumbezoekje was het haasten geblazen, want ik moest mijn tram halen. Van de moeder van Olin kreeg ik nog een broodje van Stach mee voor onderweg en zelf kocht ik er ook nog een merengue voor mijn ouders. Heel erg moe maar heel erg blij stapte ik in de tram, terug naar huis.

Terug naar hoofdpagina